آزمایشگاه تشخیص طبی ستون فقرات سیستم ارائه مراقبت های بهداشتی است. آزمایشگاه های بالینی نقش اساسی در سلامت بیمار در زمینه تشخیص، پیشگیری و مدیریت بیماری دارند. نتایج تحلیلی گزارش شده توسط آزمایشگاه تشخیص طبی بر تصمیمات سیستم مراقبت های بهداشتی تأثیر می‌گذارد در نتیجه برای سلامت و ایمنی بیماران از اهمیت بالایی برخوردار است. بنابراین نتایج آزمایشگاهی قابل اعتماد نیاز مبرم سیستم مراقبت بهداشتی امروزی است.
در آزمایشگاه های تشخیص طبی که ممکن است یک مرکز مجزا، بخشی از یک بیمارستان یا مرکز درمانی باشند انواع آزمایش ها و روش های آزمایشگاهی برای کمک به پزشکان در تشخیص، نظارت، درمان و پیشگیری از بیماری انجام می‌شود.
آزمایشگاه تشخیص طبی در زمینه های مختلفی از جمله هماتولوژی، ایمونولوژی و میکروبیولوژی فعالیت می‌کنند. به همین دلیل از ابزارها و تجهیزات پیچیده ای استفاده می‌کنند. این آزمایشگاه ها با انجام بررسی های دقیق و به موقع نیازهای افراد و پزشکان را جهت تشخیص هر چه سریع تر بیماری ها و مشکلات برآورده می‌کنند. بخش های اصلی آزمایشگاه تشخیص طبی عبارتند از:
بیوشیمی بالینی – تجزیه و تحلیل شیمیایی خون و سایر مایعات بدن.
میکروبیولوژی بالینی – کشت و شناسایی میکروارگانیسم ها و تعیین حساسیت آنتی بیوتیکی.
هماتولوژی – مطالعه سلول های خونی و تشکیل آنها در سلامت و بیماری و بررسی عوامل و اختلالات انعقادی.
هیستوتکنولوژی – آماده سازی نمونه های بافت برای بررسی میکروسکوپی.
انتقال خون – گرفتن و آزمایش خون برای تعیین گروه خونی و مناسب بودن آن برای انتقال خون و تهیه فرآورده های خونی.
سیتوتکنولوژی – بررسی میکروسکوپی اسلایدهای سلولی آماده شده برای شواهد ناهنجاری یا بیماری.
ژنتیک بالینی – تجزیه و تحلیل بافت بیمار برای تعیین وجود یک بیماری ژنتیکی از قبل موجود یا نئوپلاستیک.
کارشناسان آزمایشگاه های پزشکی ممکن است تعدادی از فعالیت های مختلف را انجام دهند، یا ممکن است در یک زمینه خاص تخصص داشته باشند. ساعات کار تکنسین های آزمایشگاه های پزشکی بسته به بخشی که در آن کار می‌کنند متفاوت است. به عنوان مثال بخش های تحقیقاتی معمولاً فقط روزها کار می‌کنند.
در آزمایشگاه های بالینی تشخیصی، تکنسین ها ممکن است در شیفت های چرخشی روزها، عصرها و شب ها از جمله آخر هفته ها و تعطیلات کار کنند.
کارشناسان پزشکی مایعات بدن، بافت و سایر مواد را جمع آوری و تجزیه و تحلیل می‌کنند تا یافته های طبیعی یا غیر طبیعی را مشخص کنند. آنها برای نتیجه گیری از تجهیزات و ابزارهای پیچیده استفاده می‌کنند.
کارشناسان معمولاً آزمایش ها و روش هایی را انجام می‌دهند که پزشکان یا سایر پرسنل مراقبت های بهداشتی دستور می‌دهند. آنها اغلب از محافظ چشم، دستکش پزشکی یکبار مصرف و سایر وسایل برای جلوگیری از گسترش عفونت و محافظت از خود در برابر محلول ها و معرف های مورد استفاده در آزمایشگاه استفاده می‌کنند.
اخیرا افزایش تقاضا برای آزمایشگاه های تشخیص طبی منجر به معرفی روش های تخصصی تر و پیچیده تر از جمله اتوماسیون و استفاده از کامپیوتر شده است. متخصص علوم آزمایشگاهی پزشکی امروزی، ضرورتاً باید از نظر تئوریک با این روش ها آشنا و عملاً در رشته خود فردی مؤثر باشد.
پاتولوژی یک رشته پزشکی است که اطلاعات تشخیصی را در اختیار بیماران و پزشکان قرار می‌دهد. پاتولويژی تقریباً بر تمام جنبه های مراقبت از بیمار، از تشخیص سرطان گرفته تا مدیریت بیماری های مزمن از طریق آزمایش های دقیق تأثیر می‌گذارد.
پاتولوژیست ها از روش های کلی، میکروسکوپی، ایمونولوژیک، ژنتیکی و مولکولی برای تعیین وجود بیماری استفاده می‌کنند و اغلب از نزدیک با جراحان، رادیولوژیست ها و انکولوژیست ها کار می‌کنند.
پاتولوژیست ها می‌توانند در زمینه های مختلف از جمله گوارش، آسیب شناسی زنان، بیماری های خونی، اختلالات لخته شدن خون، میکروبیولوژی، سرطان های ریه و سینه و غیره فوق تخصص داشته باشند. برای هر فوق تخصص در پزشکی یا جراحی یک همتای پاتولوژیست وجود دارد که به تشخیص صحیح و راهنمایی مراقبت از بیمار کمک می‌کند.
آزمایشگاه پاتوبیولوژی یک آزمایشگاه بسیار پیشرفته با دستگاه های پیچیده است که امکان تشخیص طبی و پاتولوژی را باهم فراهم می‌کنند. پاتوبیولوژی همچنین می‌تواند بخشی از یک آزمایشگاه تشخیص طبی باشد.
فقط افراد متخصص در این آزمایشگاه ها کار می‌کنند و نمونه های بافتی که از سایر آزمایشگاه ها برای آنها ارسال می‌شوند را بررسی کرده و تشخیص نهایی را گزارش می‌دهند. آزمایشگاه پاتوبیولوژی یا بخش پاتوبیولوژی نسبت به آزمایشگاه تشخیص طبی کادر تخصصی تری دارد و فضا و امکانات بیشتری در اختیار این بخش قرار می‌گیرد.
پاتوبیولوژی شاخه ای از پزشکی است که به مطالعه ماهیت بیماری و علل، توسعه و پیامدهای آن می‌پردازد. ما می‌توانیم پاتوبیولوژی را به عنوان مطالعه مکانیسم ها و فرآیندهای بیماری تعریف کنیم. در حالی که پاتولوژی به درک روابط علت و معلولی و تشخیص بیماری مربوط می‌شود، پاتوبیولوژی به طور گسترده تری مبانی مکانیکی بیماری را در برمی‌گیرد و بر رویدادهای گام به گام و همچنین جنبه های پاتوژنز تأکید می‌کند.
دانشجویان رشته پاتوبیولوژی بر سلامت حیوانات و بیماری ها و ارتباط آنها با مردم و محیط زیست تمرکز می‌کنند. آنها می‌توانند برای ورود به دانشکده های پزشکی یا دامپزشکی آماده شوند. رشته های پاتوبیولوژی همچنین در بیوتکنولوژی، علوم زیست پزشکی، دامپزشکی و بسیاری از موقعیت های مختلف آزمایشگاهی و تحقیقاتی در زمینه های بهداشتی و کشاورزی و منابع طبیعی فعالیت می‌کنند.
نظرات (0)